Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Duo Reges: constructio interrete. Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse
summum bonum, quo putet omnia referri oportere?

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu,
inquit, huc?

Si ista mala sunt, in quae potest incidere sapiens, sapientem esse non esse ad beate vivendum satis.

• Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.
• Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? An potest cupiditas finiri? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Memini vero, inquam; Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Quod iam a me expectare noli.

Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Ad eos igitur converte te, quaeso. Iam enim adesse poterit. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. De quibus etsi a Chrysippo maxime est elaboratum, tamen a Zenone minus multo quam ab antiquis; Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Paria sunt igitur.

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Bork

Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.

1. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
2. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
3. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
4. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
5. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.