Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Duo Reges: constructio interrete. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.

Iure igitur gravissimi philosophi initium summi boni a natura petiverunt et illum appetitum rerum ad naturam accommodatarum ingeneratum putaverunt omnibus, quia continentur ea commendatione naturae, qua se ipsi diligunt.

Recte dicis;: Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Quid ergo?: Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
Non igitur bene.: Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?
Respondeat totidem verbis.: Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Immo alio genere;
Praeclarae mortes sunt imperatoriae;
At eum nihili facit;
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Audebo igitur cetera, quae secundum naturam sint, bona
appellare nec fraudare suo vetere nomine neque iam aliquod
potius novum exquirere,virtutis autem amplitudinem quasi in
altera librae lance ponere.

Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium
horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?

Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Cum autem assumpta ratío est, tanto in dominatu locatur, ut omnia illa prima naturae hulus tutelae subiciantur. Illud non continuo, ut aeque incontentae.

Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Contineo me ab exemplis. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Sed residamus, inquit, si placet.