Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Ita relinquitur sola haec disciplina digna studiosis ingenuarum artium, digna eruditis, digna claris viris, digna principibus, digna regibus.

Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Sed plane dicit quod intellegit. Duo Reges: constructio interrete. Quid est igitur, inquit, quod requiras? An potest cupiditas finiri? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.

Nunc vero, quoniam haec nos etiam tractare coepimus,
suppeditabit nobis Atticus noster e thesauris suis quos et
quantos viros! nonne melius est de his aliquid quam tantis
voluminibus de Themista loqui?

Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a
sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet?

Quid Zeno?: Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.
Non semper, inquam;: Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Equidem e Cn.: Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Omnia peccata paria dicitis.: Suo enim quisque studio maxime ducitur.
Quid enim?: Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.

Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Quae contraria sunt his, malane? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?