Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Duo Reges: constructio interrete. Num quid tale Democritus? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Pollicetur certe.: Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.
Si quae forte-possumus.: Quis est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum velit esse in genere isto voluptatis?
Non semper, inquam;: Hic ambiguo ludimur.
Audeo dicere, inquit.: Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Bork: At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu.

Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Hoc tu nunc in illo probas. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Efficiens dici potest.
Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;

In quibus hoc primum est in quo admirer, cur in gravissimis rebus non delectet eos sermo patrius, cum idem fabellas Latinas ad verbum e Graecis expressas non inviti legant.

Quam multa vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer
utra voluptate diiudicabit, stante an movente?

Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera
laus deserenda est.

Respondeat totidem verbis. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. At hoc in eo M. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;