Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At iam decimum annum in spelunca iacet. Eam stabilem appellas. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Duo Reges: constructio interrete.

In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

• Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
• Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?
• Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
• Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
• Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
• Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

1. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;
2. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
3. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
4. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Scisse enim te quis coarguere possit?

Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Quid iudicant sensus? Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Quis istud possit, inquit, negare?

Oratio me istius philosophi non offendit; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

Necesseque est, si quis sibi ipsi inimicus est, eum quae
bona sunt mala putare, bona contra quae mala, et quae
appetenda fugere, quae fugienda appetere, quae sine dubio
vitae est eversio.

Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur
quasi concessis;

Nihilo magis.

Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.

Bork

His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Scrupulum, inquam, abeunti;

Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Avaritiamne minuis?

Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?