Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Beatus sibi videtur esse moriens. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Duo Reges: constructio interrete.

Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es [redacted] miser, inquit.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Quid nunc honeste dicit? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Sumenda potius quam expetenda.

Brutus dissentiet quod et acutum genus est et ad usus civium
non inutile, nosque ea scripta reliquaque eiusdem generis et
legimus libenter et legemus, haec, quae vitam omnem
continent, neglegentur?

Qui haec didicerunt, quae ille contemnit, sic solent: Duo
genera cupiditatum, naturales et inanes, naturalium duo,
necessariae et non necessariae.

• An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
• Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.

Quis negat?

An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Sed haec omittamus;

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Certe non potest.

Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;

Ut pulsi recurrant?

Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

1. Recte, inquit, intellegis.
2. Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?
3. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
4. Nihilo magis.
5. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Numquam facies. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Primum divisit ineleganter;