Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.

Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Ad summam ea, quae Zeno aestimanda et sumenda et apta naturae esse dixit, eadem illi bona appellant, vitam autem beatam illi eam, quae constaret ex iis rebus, quas dixi, aut plurimis aut gravissimis.

Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Comprehensum, quod cognitum non habet? Duo Reges: constructio interrete. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Hoc tu nunc in illo probas.

Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.

Bork: Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Bork: Non laboro, inquit, de nomine.

Id autem eius modi est, ut additum ad virtutem auctoritatem
videatur habiturum et expleturum cumulate vitam beatam, de
quo omnis haec quaestio est.

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. An nisi populari fama? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Bork