Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Duo Reges: constructio interrete. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Frater et T.

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum
valet, praetermissum est?

Itaque quae sunt eorum consolationes, quae cohortationes, quae etiam monita et consilia scripta ad summos viros! Erat enim apud eos, ut est rerum ipsarum natura, sic dicendi exercitatio duplex.

Quid vero?: Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
Ut pulsi recurrant?: Iam contemni non poteris.
Bork: Verum hoc idem saepe faciamus.
Nulla erit controversia.: Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?

Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.

Quae cum essent dicta, discessimus. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Ad eos igitur converte te, quaeso. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Falli igitur possumus. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? At multis se probavit. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Quid dubitas igitur mutare principia naturae?

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
De hominibus dici non necesse est.
Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?
Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?