An eiusdem modi?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Duo Reges: constructio interrete. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Nos cum te, M. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Ubi ut eam caperet aut quando?

Et tamen quid attinet luxuriosis ullam exceptionem dari aut fingere aliquos, qui, cum luxuriose viverent, a summo philosopho non reprehenderentur eo nomine dumtaxat, cetera caverent?

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.
Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.
-delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine.
Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.

Illud vero minime consectarium, sed in primis hebes, illorum
scilicet, non tuum, gloriatione dignam esse beatam vitam,
quod non possit sine honestate contingere, ut iure quisquam
glorietur.

Ex quo magnitudo quoque animi existebat, qua facile posset
repugnari obsistique fortunae, quod maximae res essent in
potestate sapientis.

Bork: Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Ut pulsi recurrant?: Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Bork: Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Quid Zeno?: Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Sed tamen intellego quid velit. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Haec dicuntur inconstantissime. Sed quod proximum fuit non vidit. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Itaque his sapiens semper vacabit.