Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Duo Reges: constructio interrete. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.
Sunt enim levia et perinfirma, quae dicebantur a te, animi conscientia improbos excruciari, tum etiam poenae timore, qua aut afficiantur aut semper sint in metu ne afficiantur aliquando.
- Quae sequuntur igitur?
- Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
- Bork
- Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
- Zenonem roges;
- An hoc usque quaque, aliter in vita?
- Bork
- Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
Quid, quod res alia tota est? Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus; Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
- Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
- Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
- Et quod est munus, quod opus sapientiae?
- Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.
- Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
- Inquit, dasne adolescenti veniam?
Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Cur id non ita fit?