Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Duo Reges: constructio interrete. Immo alio genere; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur. Cur, nisi quod turpis oratio est? Sed quid sentiat, non videtis. Disserendi artem nullam habuit. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.

Restat locus huic disputationi vel maxime necessarius de
amicitia, quam, si voluptas summum sit bonum, affirmatis
nullam omnino fore.

Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus
in praecordiis piscis inventus est?

Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito consectari.
An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?
Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Id est enim, de quo quaerimus.
Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Quare aliud aliquod, Torquate, hominis summum bonum reperiendum est, voluptatem bestiis concedamus, quibus vos de summo bono testibus uti soletis.

Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Sit enim idem caecus, debilis. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Quid est enim aliud esse versutum? Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Moriatur, inquit.: An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
Bork: Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem.