Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis hoc dicit? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Duo Reges: constructio interrete. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Satis est ad hoc responsum. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?

Cumque ipsa virtus efficiat ita beatam vitam, ut beatior
esse non possit, tamen quaedam deesse sapientibus tum, cum
sint beatissimi;

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed
quid disciplinae.

Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.
Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Nunc agendum est subtilius. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Bork: Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
Restatis igitur vos;: Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Quis est tam dissimile homini. Sed fortuna fortis; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. An eiusdem modi? Summus dolor plures dies manere non potest?

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Haec dicuntur inconstantissime.

Hoc foedus facere si potuerunt, faciant etiam illud, ut aequitatem, modestiam, virtutes omnes per se ipsas gratis diligant.